डुल्दै र घुम्दै उदायो फेरी बसेर भन भ्यालेंटाइन्
बनेर जोडी प्रेमले गोडी कसेर भन भ्यालेंटाइन्
जिन्दगि एक्लै अपुरो हुन्छ मायाको स्पर्श न पाए
चानचुने दिन हैन यो घुंडा धसेर भन भ्यालेंटाइन्
भंवरा तान्छ फूलको मह फूलले मौरी छान्दैन
सानो र ठुलो न भनि रसमा फसेर भन भ्यालेंटाइन्
सूर्यले धर्ति घुमाइ सेक्दै रापले तातो दिए झैँ
मुटुमा मुटु टांसेर नौनी घसेर भन भ्यालेंटाइन्
गरिब धनि जे भएपनि प्रेमले हुन्छ बराबर
कि तानी माथि कि ओर्ली तल खसेर भन भ्यालेंटाइन्
अलग हामि हुदैनौ भनि आत्मालाई साक्षी राखेर
कसम खाइ दुइ हात जोडी उठेर भन भ्यालेंटाइन्
No comments:
Post a Comment