आमाको प्रतिक्ष्या:शहिद ढलेपछि !

आमाको प्रतिक्ष्या:शहिद ढलेपछि !


हिमालमा घाम टिलिक्क टल्कियो

बितेछ दिन यो भनि रात ढल्कियो

चराहरु बास्छ्न पात पातमा

कति कुरौ म घर फर्क रातमा



फुलेर गोदावरी ढकमकियो

ढलेर सन्ध्या जुन टकटकियो

क्षितिजमा गोधुली खातखातमा

कति कुरौ म घर फर्क रातमा



मुस्कान भर्छन मुरली मनोहर

सुगन्ध बत्ति धुप घंटको स्वर

बजाई तालि जय बात बातमा

कति कुरौ म घर फर्क रातमा



थकानले चुर छ कर्म जीव

प्रपन्न निद्रा भयले हरे शिब

पर्खिरहेछन शिशु हात हातमा

कति कुरौ म घर फर्क रातमा



ढले कति जायज माग पाउन

ति क्रूर शोषक हरु नै भगाउन

आफु मिटाइ जब साल सातमा

कति कुरौ म घर फर्क रातमा



स्वदेशको लागि सदैब तत्पर

यी सन्तति हुन् भगवानको बर

उत्सर्ग ईच्छा प्रति जात जातमा

कति कुरौ म घर फर्क रातमा



छ देशको आहुति सौम्य सौरभ

ठुलो भयो छाती म गर्छु गौरब

फलोस फुलोस मातृभू घात घातमा

कति कुरौ म घर फर्क रातमा