Friday, February 5, 2010

डि.भी भिसा वामे सर्दा ...

मेरै पल्लो घरको अति मिलन मजाको मगर हो
डि भी पार्यो भन्दै मसंग फुनमा लौ हजुर हो !
खुसि लाग्यो आउ भनिकन म जादा लिन अनि
घरैमा ल्याउछु दुइ दिन बसौला संग भनि
डुली घुम्दै सारा नगर भरिका ति मलहरु
उ छक्कै पर्दैथ्यो सडकमा न देखि ढल हरु
अहो कस्ता राम्रा सडक हरु गाडी भरिएका
न मान्छे भेटिन्छन न पुलिस न गाइ छरिएका
सफा सुग्घर उस्तै चाहुर कति राम्रा दुइ तरफ
फुलेका हुन्छन ति फूलहरु थरिका मिलि हरफ
हजारौ गाडीका लहर हरु ताँती मिलिकनै
कुदेका देखिन्छन तर पनि धुवा छैन अमनै
सडकमा दुइ तर्फी रुख हरु सुरेली गहन छन्
पतिंगर नामैका चिज बिज कहिँ पात छइनंन्
शहरमा खै काहा पसल हरु थापेर बनिया
बसेका छैनन् नि कसरी म किनौं नुन धनिया
शहर टाढा धेरै महलहरु भेट्टाउन भनि
हिंडेरै पैदल ता न चडिकन गाडी पनि अनि
किनी खाउँ भन्दा अलिकति चिउरा पनि त्यहा
न देख्छु नांग्लोमा तिलउरी र केरा छ त कहा
भनि छक्कै पर्दा नजर घुमी खोज्ने चिजहरु
म नेपालि केटो कसरी गुजरान बस्न म गरु
सबै पोका बोकी कहिँ कहिँ कुनामा खडी खडा
शिशाको टल्किने अनि बिजुलीका अक्षर बढा
सजाई राखेका बिबिध परिकार ति हुन भनि
सिसीमा बोतलमा पनि रस भरि पेय रछ नि
त्यो आफै साहु हो तिमीसंग पइसा गनी गनी
यो पोकाको एती हो अनि त सिसिको त्यो उति भनि
उदर्मा तानेरै डलर बिल माग्दै ढुकुटीमा
सिसि पोका फुत्फुत तिमीतिर दिदा प्वाल कटिमा
छिराउ हात् भन्दै चतुरसंग अड्कल गरी गरी
ल खा भंदारेछं मिसिन हरु , हासें मरी मरी
मगरको छोरोले तमसुक लेखाएर घरको
डि भी पार्यो भन्दै अनुभव बतायो नजरको

No comments:

Post a Comment