Sunday, December 12, 2010

झ्याउरे

छहारीमा रोजी बसें कदमको छाया
सपनीमा ब्युझाउन आइछिन् मेरी माया
परेलीमा लुकी छिपी आँखा खोल्न लाइन्
मन मेरो खोतलेर मेरै गित गाइन्
भन्छिन मेरो ह्रीदयको धड्कन छामी छामी
तिमि र म दुबैजना घुम्न जाउ हामि
भन्दै उठिन् हात तानी डोर्याउन थालिन्
झिटी झाम्टा सबै मेरो अर्कैतिर फालिन्
मैले भने जान्न म ता ठिक छ मेरो घर
बुढेस्काल मा पर्दिन म कसैको नि भर
भन्छिन् उनि जीवनमा एकबारको चोला
मेरो गाउको आगनीमा नाचे कसो होला
खुट्टा मेरो थाकिसक्यो सन्सार नाची नाची
तिम्रो आँगन् न नाचेर राख्या छैन साँची
कति कति नाचें मैले मेरो आजीवन
फर्क, फर्की जाउ अब बुझाएर मन
क्रमश ....

No comments:

Post a Comment