बाजा नौमती भन्छ आज 'दुलही'

सृष्टिको नमुना छ लायक कतै आँखा भरि हेरिने
स्रींगारै रसमा डुबेर रहदा कथासरी लेखिने
उनलाई म भनु कि उर्वशी कतै यौबन र रुप कि धनि
पाउदेखी लिएर बक्ष शिरतक शोभायमानकी तिनी
बस्छिन ति यसरी नुहेर बिचमा लज्जा छ मुस्कानमा
घुम्टो खोलि चियाउदा शशिकिरण पोखिन्छ है शानमा
हासको चाल गरेर ढल्किकन ति हिडछिन झुकाई नयन
हल्का बग्छ पवन नुहाई उनको शरीर गर्दै चयन
बास्ना मगमग चल्छ आभूषणको चम्केर छन छन गरी
मनको भित्र संगाली ढुकढुकी सगै कोइ बस्छ आसन धरी
पृथ्बीमा यदि पूर्णचन्द्र अहिले ओर्लेर आउने भए
झुक्किन्थे कुन हो बधु ? भनि सबै बरसाथ जन्ती गए
बारम्बार मिठो बहन्छ मनमा टुलुक्क हेर्दा पर
जोडले हान्छ मुटु नि तिब्र गतिले मुसुक्क हास्छन बर
एक्लो प्राणि म नै छु लक्ष्य सबको छु घेरिएकी म नै
बाजा नौमती भन्छ आज 'दुलही'काउकूती लाग्ने झनै
बाबा मामु र दाइ ,भाइहरुको देख्छु मलिनो मुहार
सबको भन्छ तथापि भित्रि मनले भेट्टाईहाली जुहार !
जन्मी हुर्किनगै बढें सखी सगै यो काल शैशब बित्यो
आकान्क्ष्या मनमा उठे रहरका वात्सल्यले मन जित्यो
आजैदेखि नया छ जीवन शुरु गरेर सन्सार त्यो
आफ्नै एक सुरम्य चट्ट घरबार हुर्काउने मन छ यो !
बाबाका घरमा छ स्नेह भरिलो सम्झन्छु आजीवन
बिन्ति गर्छु बिदा म माग्छु शुभ यो मुहुर्त रोजिकन
देबी देब गरुन सदैब घरको रक्षा, फुलुन माइती
गाउको र छिमेकीको पनि खवर पाइरहुं श्री इति